Τι θα συμβεί εάν χάσει ο Ερντογάν;
Ο πλήρης εκτροχιασμός των σχέσεων της Τουρκίας με τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι μία πιθανότητα που μπορεί να λάβει χώρα μετά την περαίωση του δημοψηφίσματος της 16ης Απριλίου στην Τουρκία. Το ερώτημα που τίθεται και οδηγεί προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση είναι το εξής: Τι θα συμβεί στην τουρκική πολιτική σκηνή και στη χώρα γενικότερα εάν και εφόσον ο ΡεΤζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν καταφέρει να περάσει από το δημοψήφισμα την αλλαγή του πολιτικού συστήματος; Πιστεύει κανείς πως την επομένη του δημοψηφίσματος, εάν το αποτέλεσμα δεν θα είναι της αρεσκείας του Τούρκου προέδρου, αυτός θα... αποσυρθεί στο «φτωχικό» του «Λευκό Σαράι» και θα αρχίσει να λειτουργεί όπως ο ηγέτης μίας κεντροευρωπαϊκής χώρας;
Κρίνοντας από:
(1) την προσωπικότητα του Τούρκου προέδρου, σε ένα τόσο συγκεντρωτικό σύστημα,
(2) την επιμονή και την προσήλωση που επιδεικνύει στην επιτυχία των στόχων του,
(3) την εκδικητικότατα που τον διακρίνει, έχοντας ως ξεκάθαρο παράδειγμα την αντίδρασή του απέναντι σε πραγματικούς και ιδεατούς πολιτικούς του αντιπάλους όπως τους πραξικοπηματίες, καθώς και
(4) τον μακιαβελικό τρόπο του πολιτεύεσθαι, όπου πριν από λίγους μήνες δεν δίστασε να διαρρήξει πλήρως τις σχέσεις του με τους Κούρδους, με τίμημα να ξεκινήσει ξανά τον εσωτερικό πόλεμο μόνο και μόνο για να ενδυναμώσει τα ποσοστά του ΑΚΡ, ή το ότι συμμάχησε με τους πλέον εμβληματικούς κεμαλικούς, τους Γκρίζους Λύκους του ΜΗΡ, για να περάσει το νομοσχέδιο για το δημοψήφισμα, υπάρχει κάποιος ο οποίος θα εκτιμούσε πως ο Τούρκος πρόεδρος, στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει την ήττα του ή/και να ετοιμάσει το έδαφος για μία νέα προσπάθεια -όποια μορφή και να έχει αυτή- δεν θα επιτεθεί με σκαιό και επικίνδυνο τρόπο σε όλους εκείνους που γνωρίζει πως θα εξάψουν τα πάθη του μέσου απαίδευτου, θρησκόληπτου, ανασφαλούς εθνικιστή Τούρκου της Μικράς Ασίας, ο οποίος αποτελεί και τη «δεξαμενή» των ψηφοφόρων και ακολούθων του;
(1) την προσωπικότητα του Τούρκου προέδρου, σε ένα τόσο συγκεντρωτικό σύστημα,
(2) την επιμονή και την προσήλωση που επιδεικνύει στην επιτυχία των στόχων του,
(3) την εκδικητικότατα που τον διακρίνει, έχοντας ως ξεκάθαρο παράδειγμα την αντίδρασή του απέναντι σε πραγματικούς και ιδεατούς πολιτικούς του αντιπάλους όπως τους πραξικοπηματίες, καθώς και
(4) τον μακιαβελικό τρόπο του πολιτεύεσθαι, όπου πριν από λίγους μήνες δεν δίστασε να διαρρήξει πλήρως τις σχέσεις του με τους Κούρδους, με τίμημα να ξεκινήσει ξανά τον εσωτερικό πόλεμο μόνο και μόνο για να ενδυναμώσει τα ποσοστά του ΑΚΡ, ή το ότι συμμάχησε με τους πλέον εμβληματικούς κεμαλικούς, τους Γκρίζους Λύκους του ΜΗΡ, για να περάσει το νομοσχέδιο για το δημοψήφισμα, υπάρχει κάποιος ο οποίος θα εκτιμούσε πως ο Τούρκος πρόεδρος, στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει την ήττα του ή/και να ετοιμάσει το έδαφος για μία νέα προσπάθεια -όποια μορφή και να έχει αυτή- δεν θα επιτεθεί με σκαιό και επικίνδυνο τρόπο σε όλους εκείνους που γνωρίζει πως θα εξάψουν τα πάθη του μέσου απαίδευτου, θρησκόληπτου, ανασφαλούς εθνικιστή Τούρκου της Μικράς Ασίας, ο οποίος αποτελεί και τη «δεξαμενή» των ψηφοφόρων και ακολούθων του;
Δυστυχώς για την Τουρκία, όποιο και να είναι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, η χώρα βαδίζει όλο και περισσότερο προς το χάος και την πάλη όλων εναντίον όλων. Είτε κερδίσει είτε χάσει το δημοψήφισμα ο Τούρκος πρόεδρος, η ηττημένη πλευρά θα έχει τόσα πολλά να χάσει, ώστε θα προτιμήσει να αποσταθεροποιήσει τη χώρα ακόμα περισσότερο -με ό,τι αυτό σημαίνει για τις σχέσεις της με το εξωτερικό. Από την πλευρά της Ευρώπης, οι εκλογές στην Ολλανδία δεν ήταν το τέλος αλλά η έναρξη μίας αλυσίδας εκλογικών αναμετρήσεων σε κομβικές χώρες, οι οποίες αντιμετωπίζουν λίγο έως πολύ τα ίδια θέματα, με αποτέλεσμα ο βαθμός ελευθερίας και ανοχής σε τέτοια ζητήματα να είναι πλέον από μικρός έως ελάχιστος.
Η πιθανότητα οι σχέσεις Ευρώπης - Τουρκίας να επιδεινωθούν είναι πολύ μεγαλύτερη από το να εξομαλυνθούν. Ό,τι και να συμβεί στο δημοψήφισμα στην Τουρκία, η χώρα έχει πάρει έναν τέτοιο δρόμο, όπου δεν υπάρχει καμία συμβατή βιώσιμη εναλλακτική με αυτή της Ευρώπης.
Άρθρο του Ph.D (διδάκτορος Γεωπολιτικής)
Γεωργίου Κ. Φίλη
(ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ-01/04/2017)
http://staratalogia.blogspot.gr/2017/04/blog-post_4.html
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου